Sunday, September 12, 2010

Bukong



































May butong nga gikutkot sa ilaga
Ug napulak. Siyempre,
Dangtag pipila ka adlaw ang butong nanimaho.
Apan ang bata nga gisugo pagpangahoy naglabaylabay lang
Kay ang butong natabonan sa dahon sa kamansi.
Wa makamatngon ang bata
Kay linghod pa lagi ang iyang panimhot.
Gawas pa, nagkadaiya ang baho
Nga iyang masingo ilawom sa kalubihan:
Baho sa tai sa wati,
Sa tinuoban nga giitlogan sa lamok,
Sa himatyong daob.
Milabay ang panahon.
Ting-init unya ting-ulan.
Mibaha ang sapa sa unahan
Ug ang butong nga misugod nag hiyos naputos
Sa lapok nga lagom
Mao nga wa kini hikit-i sa bata.
Milabay ang panahon.
Ting-ulan unya ting-init,
Ang lapok nga milimin sa butong nauga ug miputi
Uban sa yuta nga naabtan sa baha
Maong wa lang gihapon kini hipalgi sa bata.
Milabay ang panahon.
Ting-init unya ting-ulan,
Ug samtang migitib ug nanahon ang mais
Nahugasan sa panuig ang butong
Nga ukyot na intawon kaayo,
Kolor kape nga puhaw, sama sa yuta.
Milabay ang panahon ting-ulan unya
Ting-init unya ting-init unya
Hulaw....
Ang butong kunot, nga medyo
Nalubong sa darohan,
Nasikaran sa himungaang nangakhag anunugsok
Para sa iyang mga piso
Nga nagsagayab ang pako.
Misulbong kini tungod sa kagaan ug nasiplatan
Sa batang nangahoy nga karon
Bayongbayong lakwig na:
Uy, bukong!